Maduro nunha recepción aos acompañantes internacionais da unha brillante lección de historia.

Despois de case cinco horas de espera puidemos disfrutar dun extenso discurso que compensou todos os retrasos e cambios de axenda.

Maduro Fixo un repaso da resistencia destas terras desde o cacique Guaipuro ate actualidade acompañado dunha lúcida analise. Máis de dúas horas de discurso, que se fixeron cortas.

Maduro gana na proximidade. É intelixente e  culto. Un gran comunicador ao que habitualmente lle sacan frases de contexto. Acerta, igual que lle pasou a Chávez, en manter a personalidade e non estandarizarse, iso alonxao do cánon europeo pero achégao ao seu pobo. Nestes anos desde a morte de Chávez os que os coñecen din o virón medrar intelecturalmente. Con naturalidade aparece cun cafe Cilia tomando asento cerca do escenario que Maduro compartia con Delsy Rodriguez e o Canciller. Ten para ela unhas verbas de recoñecemento. E que Cilia non é un florero, foi a avogada dos detidos despois da insurrección de 1992,

Despois de velo en directo enténdese que traten de caricaturizalo.

Non sabemos que pasara hoxe nas eleccións pero para dar unha idea da xente que move o chavismo, pero  a milicia nacional bolivariana que nos acompaña a todas partes hai mais de cinco millóns de persoas nun pais de 29 millóns de habitantes. En paralelo tamén se organizan en xefes de rúa, e as distintas estruturas comunais. Puidemos comprobar a profunda formación política, técnica e humana destas xente, que inventou un sistema de formación paralelo, seguindo vanguardistas teorías pedagoxicas diferentes ds que se utilizan nas escolas ou institutos tradicionais, asi como a Universidade Simon Bolivar. A primeira ameaza da oposición foi anular todas estas titulacións que cubren sobre todo a xente dos barrios.

Hoxe saberemos que pasa co resultado electoral. Pero hai unha cousa que está clara. Si gana Maduro empezarán de novo a falar de fraude.  Cesar Navarro o que fora ministro de Evo Molares e que tivo que exiliarse cando o golpe de Añez, lembraba con bágoas nos ollos como estaba vendo o mesmo esquema de creacion da verdade que lles aplicaron en Bolivia.

En El País do pasado venres, 5 de xullo, publícase unha nova, Nicolás Maduro y Edmundo
González inician la campaña presidencial con puestas en escena opuestas. Neste artigo,
ilustrado con varias fotos da caravana do candidato opositor Edmundo González Urrutia,
secundado por María Corina Machado, continúan os mantras repetidos pola prensa
occidental, coma o das enquisas favorables a González e os anhelos de liberdade por
parte da oposición. Deste xeito pretenden que vaia calando na opinión pública para
xustificar a demanda dunha inexistente fraude electoral. Isto chégase a afirmar
directamente nunha peza na que se afirma que o chavismo, de aceptar os resultados do
28 de xullo, terá que abandonar un poder que co tempo deveu en absoluto: a chamada
revolución bolivariana.
Tanto no citado no inicio coma noutros artigos establécense varios contrastes que
resultan xa case risibles para uns ollos lectores avisados, como a participación
espontánea dos mozos antichavistas, fronte a unha suposta censura aos rapaces
ocupantes dun autobús que participa na campaña do presidente Maduro, ou o acoso da
policía aos candidatos opositores. Chégase a criticar a conxestión do centro pola
campaña de Nicolás Maduro, mentres que a “espesa caravana de motos, camiones y
gente a pie” que seguía a González e Machado non pareceu producir atasco ningún.
O día 1 deste mes, publica outro artigo no que se compara o fenómeno electoral de
María Corina Machado co apoio popular do comandante Hugo Chávez en 1998. Neste
artigo, resáltase o traspaso do seu capital político a González Urrutia, ao tempo que
centra as súas posicións dereitistas e apela ao cambio e á ilusión. A ilusión polo cambio,
que queda nun simple eslogan, é resaltada por Jesús Seguías, director da consultaría
Dataincorp, que leva a cabo tamén unha campaña en redes contra o goberno de Maduro
e a favor de Edmundo González. Non parece que as enquisas realizadas por esta
empresa vaian ser imparciais, precisamente.
En canto a Machado, nin unha palabra das razóns polas que foi inhabilitada durante 15
anos, nunha sentenza que establece, entre varios delitos, que participou na trama de
corrupción orquestrada por Juan Guaidó, que pediu a aplicación de sancións e bloqueo
económico de Venezuela e propiciou o secuestro de 4.000 millóns de dólares, retidos
no sistema bancario internacional. Estas medidas poñen paos na roda da economía do
país e impiden a adquisición de bens esenciais para a poboación. A manipulación deste
xornal, por acción ou omisión, é moeda común na prensa maioritaria española.